Luís Seoane (1910-1979) é unha das figuras máis brillantes e de máis alta creatividade de Galicia deste século: pintor, debuxante, narrador, poeta, editor, animador de mil experiencias literarias e artísticas...El é, tamén, un dos representantes máis significativos da poesía galega da postguerra a partir de 1936. Voz rexa, descarnada, denunciadora, directa, pero tamén capaz de intensas emocións e de esconxurar sen medo os fantasmas da memoria.Fardel de eisilado (1952) e Na brétema Sant-Iago (1955) son, cronolóxicamente, as dúas primeiras entregas da súa Poesía Completa.
