Froito dunha intensa amizade, a relación epistolar entre Ramón Piñeiro e Xosé Luís Allué é a crónica dun tempo e dunha xeración, tamén a do rexurdir do galeguismo en plena ditadura franquista. A parte do seu valor histórico, teñen, estas cartas, o interese de reflectir o inxente labor pedagóxico de Ramón Piñeiro nesa época. Metafísica e pensamento, Galicia e a cultura, lingua, literatura e arte configuran este dialogo intelectual dun mozo galego, afastado da súa terra, cos seus compañeiros de xeración e cun dos persoeiros fundamentais da nosa historia recente.
