No ano 1833, nome´ase a Pontevedra como capital da provincia. Este cambio administrativo significou unha nova andaina para a vila, que un ano despois obtivo o ti´tulo de cidade. A capitalidade atraeu novas institucio´ns, actividade comercial e nova poboacio´n. A necesidade dunha reforma urbana levou aparellada o derrubamento das antigas murallas, de xeito que se abren novas ru´as como Michelena ou Oliva, tame´n se planifican novos espazos de lecer como a Alameda.
No ano 1884, chega o ferrocarril, e no 1888, a luz ele´ctrica. Nos primeiros anos do se´culo XX, a dia´spora pontevedresa deixara´ a su´a pegada, os indianos invisten na cidade fornecendo a modernizacio´n de Pontevedra coa construcio´n de fermosas edificacio´ns: Villa Pilar ou o con~ecido Cafe´ Moderno, testemun~a de conversas de persoeiros do talle de Castelao, son un bo exemplo.
A posta en marcha do tranvi´a favorece a comunicacio´n con Mari´n e o desprazamento a´s praias. Pore´n, a decadencia deste transporte deu paso ao trolebu´s, o «trole» coma era con~ecido agarimosamente na cidade. O seu andar silandeiro e calmo foi quen de deixar unha pegada que, hoxe, simboliza a cidade do Le´rez, unha Boa Vila envorcada nas ru´as e nos faladoiros ao redor dun cafe´ con doces.
A vida de lonxe conta un encontro casual, o cruzamento de miradas serve para iniciar unha conversa. As palabras son coma un feitizo que sacan a´ luz lembranzas que a protagonista tin~a agochadas. A reunio´n interro´mpese de su´peto, e´ hora de marchar. Ai´nda hai moito do que falar. Mentres, a vida cotia´ transcorre nas ru´as, nos bares e nos cafe´s do Ensanche pontevedre´s como un actor secundario que envolve os protagonistas. A seguinte cita non sera´ tan doada.
