A maternidade dos fillos vivos e da filla morta, a incomunicación, a vida illada nun rural organizado desde os despachos, a demanda continua dun corpo que deixou de pertencerme. Un perpetuo cuestionamento da identidade. Un eu delimitado polos outros. Nin público nin privado. Un corpo compartido como tránsito e fronteira. Onde quedo eu? Como me defino sen poder escribir nin ler, día tras día, máis que listas da compra? ?
